Μετά τον Ιούλιο του 2015 που είχε σαν αποτέλεσμα τα Capital Controls και βύθισαν την οικονομία σε χρόνια ύφεση, ο Τσίπρας ετοιμάζει ένα δεύτερο Salto Mortale για να σώσει το τομάρι του.
Πίσω στο μακρινό 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε καταλάβει για πρώτη φορά την εξουσία, όλοι παρέμεναν ακόμη θορυβημένοι, εξ αιτίας των εξαγγελιών που είχε κάνει κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας με βασικά συνθήματα "Έξω από την ΕΟΚ, έξω από το ΝΑΤΟ". Είχε δώσει λοιπόν τότε ο Ανδρέας μια συνέντευξη σε κάποιο μεγάλο αμερικάνικο κανάλι. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου για το κατά πόσο σκόπευε να κάνει πράξη αυτές τις εξαγγελίες του είχε απαντήσει με εκείνο το περίφημο "Μην ακούτε αυτά που λέω, να κοιτάτε αυτά που κάνω".
Υπάρχει μια τεράστια αλήθεια πίσω από αυτή τη φράση. Όχι αυτήν που αποκαλύπτει κάτι για αυτόν που είπε την φράση. Αλλά αυτήν που αποκαλύπτει κάτι γι αυτούς που όχι μόνο ακούνε αυτήν την φράση, αλλά τρέχουν και σαν αρνιά πίσω από αυτούς που κατά καιρούς λένε παρόμοια συνθήματα επικαιροποιημένα , ανάλογα με τις περιστάσεις.
Το αληθινό δράμα της ελληνικής ιστορίας στα χρόνια μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά τον Εμφύλιο, ήταν αυτή η μεγάλη κοινωνική μάζα που όχι μόνο αποστρέφεται, αλλά κυριολεκτικά μισεί οτιδήποτε έχει να κάνει με την Δύση. Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά. Λέει όμως αν σκεφτείς το ποια είναι η αντίθετη κατεύθυνση. Και αυτό που ήταν στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας ήταν η ολοκληρωτική Σοβιετική Ένωση, ήταν η Κούβα του Φιντέλ Κάστρο, ήταν ο Αγιατολάχ Χομεϊνί στο Ιράν, είναι τώρα-αν και κανείς δεν το λέει ανοιχτά-ο ΚΙμ Γιονγκ Ουν στην βόρεια Κορέα. Αυτή λοιπόν η μεγάλη κοινωνική μάζα, είχε σαν "φετίχ" μια λέξη. Την λέξη "Αριστερά". Είναι η λέξη που λες και υπνωτίζει αυτήν την μάζα.
Γι αυτό όταν θέλει να κρίνει το τι είναι στην πράξη ένας πολιτικός, είναι καλό να έχεις υπ` όψη αυτό που αναφέραμε στην αρχή, αυτό που είπε κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δηλαδή να μην ακούς αυτά που λέει, αλλά να κοιτάς αυτά που κάνει.
Ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε αυτό στην πράξη και ας φέρουμε στο μικροσκόπιο τον Αλέξη Τσίπρα. Ας θυμηθούμε αυτά που έλεγε, τα "Go back κυρία Μέρκελ", το ότι θα σκίσει τα μνημόνια, το ότι αυτός δεν κάνει κωλοτούμπες γιατί υπάρχουν άλλοι που τις κάνουν καλύτερα. Αλλά όχι μόνον αυτό. Ας δούμε και αυτήν την περίφημη συνύπαρξη του με τους ΑΝΕΛ. Ένα κόμμα με ακραίες αριστερές θέσεις, χέρι χέρι με ένα κόμμα με ακραίες δεξιές θέσεις, που επιπλέον έχει στις τάξεις του άτομα σαν το Ζουράρι που εύκολα και "καθ` υπερβολή" λένε πως "κι αν χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει". Ας θυμηθούμε πως γιατί μετά από έξι μήνες ακατανόητων διαπραγματεύσεων, φτάσαμε στο περίφημο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, όπου μέσα σε μια νύχτα το `Οχι", έγινε "Ναι", για να επιβληθούν τα Capital Controls, μια και αυτό ήταν το ζητούμενο. Και ας θυμηθούμε και αυτά που έκανε μετά. Τον ΦΠΑ στα νησιά, τον ΕΝΦΙΑ που επίσης θα καταργούσε, το φόρους που επίσης θα μείωνε, αλλά αντίθετα τους μεγάλωσε και τους καινούργιους φόρους που θα έρθουν το 2017.
Αυτό που μένει πίσω από όλα αυτά είναι το αληθινό πρόσωπο του Τσίπρα. Το πρόσωπο ενός Τυχοδιώκτη που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και την παρέα του. Που ακόμη και τώρα που πλησίαζε σε μια σχετικά καλή συμφωνία για την οποία ο ίδιος πανηγύριζε πριν δυο βδομάδες, τώρα αποφασίζει και πάλι μια κατασκευασμένη ρήξη, προκειμένου να σώσει τον εαυτό του. Με πρόσχημα τη ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων-με τα δικά μας λεφτά βέβαια, αυτά που πήρε από τους φόρους που ο ίδιος έβαλε- έχει ήδη προετοιμάσει μια ρήξη και μια σύγκρουση, ώστε να μπορεί μέσα από τις εκλογές που μάλλον σύντομα θα αναγγείλει, να σώσει τον εαυτό του από το να έχει την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου