Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

Κομμουνιστές μέχρι το κόκαλο

Έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη η αναισθησία και η αναισχυντία των κυβερνώντων μπροστά στην τραγωδία που έπληξε την Ανατολική Αττική και, κατ’ επέκταση, ολόκληρη την χώρα… Έχει συγκλονίσει η αναίδεια του Τζανακόπουλου, η «γαϊδουριά» του Πολάκη (το συμπαθές τετράποδο αδίκως «τα ακούει», καθ’ όσον η δική του φιλοτιμία ουδεμία σχέση έχει με αυτό το παχύδερμο…), η ανεμελιά του Σκουρλέτη, η αποκρουστική αναλγησία του ίδιου του Τσίπρα… Έχει συγκλονίσει η μοναδική τους μέριμνα και φροντίδα την επαύριο της ανείπωτης τραγωδίας: Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η απόσειση των ευθυνών, η αναζήτηση υπαιτίων στο παρελθόν, η σκύλευση των θυμάτων με την κατηγορία της ευθύνης τους για τον θάνατό τους… Η περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής σε όλο της το τραγικό «μεγαλείο»…

Και όμως! Το γεγονός δεν θα έπρεπε να μας εντυπωσιάζει. Απλώς οι άνθρωποι είναι τόσο γνήσιοι κομμουνιστές, ώστε απλώς επιβεβαιώνουν την αιματοβαμμένη ιστορία των ομοϊδεατών τους ανά την υφήλιο …

— Τα θύματα του Στάλιν, πρώην σύντροφοί του και συνεργάτες του, ομολογούσαν με συντριβή τα εγκλήματά τους στις περίφημες δίκες της Μόσχας, αποδεχόμενοι την προσωπική τους ευθύνη για την απόφαση τους Στάλιν να τους εξοντώσει…

–Οι δολοφόνοι 12.000 Πολωνών αξιωματικών στο Κατίν κατ’ εντολή του ερυθρού Χίτλερ (του πατερούλη των λαών κατά τον χιλιοτραγουδισμένο μύθο της απανταχού αριστεράς…) φόρτωναν επί δεκαετίες το αποτρόπαιο έγκλημά τους στους Ναζί, μέχρι που αποκαλύφθηκε η φρικτή αλήθεια…

–Ο Μάο εξόντωσε χωρίς οίκτο από πενήντα έως εβδομήντα εκατομμύρια Κινέζους για να μεταμορφώσει πολιτιστικά (!) την Κίνα και ο

–Στάλιν μετέτρεψε σε ανθρωποφάγους τους Ουκρανούς στην προσπάθεια των τελευταίων να επιβιώσουν από τον φοβερό λιμό που τους προκάλεσε ο σαδιστής δολοφόνος, που μέχρι πρόσφατα λατρευόταν και εξυμνείτο ως μεγαλοφυής και οραματιστής ηγέτης…

–Ο ίδιος ο αιμοσταγής Γεωργιανός ευθύνεται επίσης για τα εκατομμύρια των αθώων θυμάτων που έχασαν την ζωή τους στα σοβιετικά γκούλαγκ, όπως ευθύνονται και οι διάδοχοί του στην σοβιετική ηγεσία, που, έστω με πιο χαλαρούς ρυθμούς, συνέχισαν την εγκληματική τακτική του…

–Ο Πολ Ποτ της Καμπότζης εξόντωσε το 20% του πληθυσμού της χώρας του για να εδραιώσει την «επανάσταση»…

–Ο Κάστρο μετέτρεψε την Κούβα σε απέραντο πορνείο, με συνεργάτη του τον Τσε, προς τιμή του οποίου ο Τσίπρας έχει ονομάσει ένα από τα παιδιά του Ερνέστο….

Παντού, όπου εγκαθίδρυσαν τις λαϊκές «δημοκρατίες» τους, πρόσφεραν σκλαβιά, δυστυχία και άφθονη προπαγάνδα, για να πείσουν τους ατυχείς υπηκόους τους, ότι στους «παραδείσους» τους οι άνθρωποι απολάμβαναν την ευτυχία που στερούνταν οι κάτοικοι των δυτικών χωρών, γι’ αυτό και τους απαγόρευαν να εξέλθουν από τα σύνορά τους για να μην δυστυχήσουν…

Η βαθύτατη περιφρόνηση προς τον άνθρωπο, η λατρεία της επανάστασης ως του μόνου δρόμου για την υποτιθέμενη εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε, η ψευδαίσθηση μιας μελλοντικής παγκόσμιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, που έγινε όνειρο απατηλό γι’ αυτούς που πίστεψαν στην κομμουνιστική ουτοπία και εν τέλει η διαμόρφωση μιας κλειστής εξουσιαστικής συμμορίας, στην οποία όλοι οι υπόλοιποι είχαν υποχρέωση υποταγής, υπακοής και διαρκούς χειροκροτήματος, ήταν το αποτέλεσμα του παραμυθιού που έπλασαν ο Μαρξ και ο Λένιν και στο οποίο με την βία υποτάχθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων, πριν το οικοδόμημα καταρρεύσει με πάταγο και διαλύσει την πιο απατηλή ψευδαίσθηση του περασμένου αιώνα.

Η ιστορία απέδειξε ότι, στις κομμουνιστικές κοινωνίες η έννοια του ανθρώπου είχε ως μόνη σημασία και αξία αυτήν που έχει ένα τούβλο στην κατασκευή ενός οικοδομήματος. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού απαιτούσε εκατομμύρια ανθρώπινων τούβλων, που όλα μαζί, ως αγέλη, σιωπηλή και απρόσωπη, ήταν απαραίτητα για την μεγαλεπήβολη κατασκευή, αλλά το καθένα τους, μεμονωμένο και ασήμαντο, δεν είχε ούτε αξία, ούτε υπόσταση.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο αμαθής Τσίπρας, που ανδρώθηκε στις σχολικές καταλήψεις, στις οδομαχίες με την αστυνομία και στις πορείες προς την αμερικανική πρεσβεία και ως μόνα πνευματικά του εφόδια έχει τα τσιτάτα του Μαρξ, του Λένιν και του Τσε, σέβεται περισσότερο τον Κουφοντίνα και ενδιαφέρεται περισσότερο για την τύχη του και την καλή του διαβίωση, απ’ ότι σέβεται την μνήμη των τραγικών θυμάτων της πρόσφατης πυρκαγιάς και απ’ ότι ενδιαφέρεται για την τύχη των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους και την περιουσία τους. Ο Τσίπρας, όπως και ο απίθανος συρφετός που απαρτίζει τους υπουργούς του και τους συνεργάτες του, έχουν μάθει να μην υπολογίζουν τον άνθρωπο και να νομίζουν ότι, κατέχοντες την εξ αποκαλύψεως κομμουνιστική αλήθεια, είναι προορισμένοι να σώσουν την ανθρωπότητα και να την καθοδηγούν δια βίου προς το μέλλον, που αυτοί και μόνον δικαιούνται να οραματίζονται… Νομίζουν ότι είναι αλάθητοι, ότι η έννοια της ευθύνης ανήκει μόνον στους άλλους, ότι έχουν μόνον δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Η κοινωνία τους οφείλει και αυτοί δικαιούνται απλά και μόνον να τυγχάνουν του σεβασμού της και της εμπιστοσύνης της. Γι’ αυτό και «πρέπει» να κυβερνούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα…

Είναι κομμουνιστές μέχρι το κόκαλο και αυτό εξηγεί τα πάντα…

Το μόνο που δεν εξηγείται είναι η αφέλεια του Ελληνικού λαού που τους πίστεψε και τους εμπιστεύθηκε…

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου