Το “δικαίωμα” του Κουφοντίνα να πάει σε φυλακή της αρεσκείας του, υποστηρίζει, ανοιχτά και χωρίς αστερίσκους, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο και οι “αλληλέγγυοι”, κάποια γκρουπούσκουλα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και η αγέλη της πλατείας Εξαρχείων.
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που:
Ψάχνουν να βρουν μέχρι που “θέλει” να το φτάσει ο Τσίπρας με τον Κουφοντίνα;
Αναρωτιούνται γιατί ο Τσίπρας “παίζει το χαρτί” Κουφοντίνα;
Ψάχνουν να βρουν γιατί ο Τσίπρας αντί να ζητά από την κυβέρνηση να παραβιάσει τον νόμο, δεν ζητά δημόσια και καθαρά από τον αρχιδολοφόνο Κουφοντίνα να σταματήσει την απεργία πείνας και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη κατά της απόφασης για μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού;
Τέλος, αρκετοί είναι αυτοί (ακόμη και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ) που υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας θα κάνει μέγα λάθος “να πάει το θέμα Κουφοντίνα, μέχρι τέλους”.
Ένας λεκές στη Δημοκρατία μας
Πουθενά και σε καμία δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει διανοηθεί να ζητήσει από την κυβέρνηση να παραβιάσει τους νόμους.
Πουθενά και σε κανένα κράτους δικαίου, αρχηγός σοβαρού κόμματος δεν έχει γίνει “αυτόκλητος συνήγορος” καταδικασμένου τρομοκράτη.
Πουθενά και σε καμία δημοκρατική χώρα, δεν έχουν λάβει χώρα διαδηλώσεις υπέρ κάποιου δολοφόνου, υπέρ κάποιου αρχιεκτελεστή τρομοκρατικής οργάνωσης.
Πουθενά και σε κανένα κράτος του κόσμου που σέβεται τους νόμους και ισχύει η ισονομία, δεν συζητούν για το “δικαίωμα” καταδικασμένου για 13 δολοφονίες να “διαλέγει” σε ποια φυλακή θα πάει.
Πουθενά και σε κανένα πολιτισμένο κράτος, δεν υπάρχουν στελέχη κοινοβουλευτικού κόμματος που να “αγκαλιάζουν” με τέτοια ζέση “αιτήματα” τρομοκράτη.
Τέλος, πουθενά και σε κανένα κράτος, δεν υπάρχει κοινοβουλευτικό κόμμα που να “επιθυμεί” να “γίνει” “συνομιλητής” της Πολιτείας ένας εκτελεστής, ο οποίος εν ψυχρώ και πισώπλατα έχει δολοφονήσει 13 ανθρώπους.
Κοντολογίς, αυτά που γίνονται στην Ελλάδα από κάποια κόμματα, “συλλογικότητες” και μια χούφτα “αλληλέγγυους”, για χάρη του Κουφοντίνα, είναι ντροπιαστικά. Είναι ένας λεκές στη Δημοκρατία μας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου